09. Διαβολική σύμπτωση

Αφού διέσχισαν όλη τη διαδρομή για το καταφύγιο τελικά έφτασαν.

Ο Αλέξανδρος με το που στάθμευσαν στη γειτονιά, άρχισε να κοιτά τα κτίρια περιμετρικά. Τι κάνεις τον ρώτησε η Κατερίνα.

Σώπασε. Δες για καμία λάμψη από το κάτοπτρο. Πιο κάτοπτρο, αναρωτιέται η Κατερίνα. Το σκόπευτρο εννοώ. Μπορεί να υπάρχει ελεύθερος σκοπευτής τριγύρω. Μπες γρήγορα μέσα.

Έλα Αλέξανδρε σήμερα δεν είσαι καλά.

Σκύψε της λέει εκείνος κάτι είδα. Έλα Αλέξανδρε πέρνα δεν ειναι κανείς. Διέσχισαν τελικά το δρόμο και μπήκαν στο καταφύγιο. Ο Αλέξανδρος άκουγε ήχους από πυροβολισμούς με σιγαστήρα και έβλεπε παράξενες φιγούρες να περνάνε το δρόμο, κρατώντας περίεργες τσάντες, μακρόστενες σαν θήκες όπλων.

Τους βλέπεις. Κάτσε να βγάλω φωτογραφία. Δεν τους εχω ξαναδεί εδώ αυτούς.

Η Κατερίνα ανησυχούσε και φοβόταν.

Αυτο που βλέπεις ειναι το ανάποδο, από αυτο που ισχύει στη πραγματικότητα, μια φωνή συμβούλεψε τον Αλέξανδρο.

Τι εννοούσε ειναι ανάποδα Κατερίνα... Το άκουσες αυτό.

Η Κατερίνα δεν άντεξε ξέσπασε σε κλάματα. Μην την λυπάσαι που κλαίει, χτύπα την. Η θέση της είναι κατώτερη από τη δική σου.

Ο Αλέξανδρος τότε την πλησίασε και την πήρε αγκαλιά. Συγγνώμη μωρό μου, της είπε.

Τι κάνεις εκεί μην τη παίρνεις αγκαλιά, χτύπα την σου λέω. Είναι κατάσκοπος. Σε κοροιδεύει. Θέλει να σε δηλήτηριάσει. Ψάξε τα φαγητά σου να δεις τι βάζει. Μέχρι αύριο το πρωί πέτα την έξω από το σπίτι. Αυτό της αξίζει, της διπρόσωπης.

Αυτό που βλέπεις είναι ανάποδα....

Ο Αλέξανδρος είχε μπερδευτεί. Ωστόσο την κρατούσε στην αγκαλιά του και της έλεγε να ηρεμήσει. Συγχρόνως σκεφτόταν μήπως στον καθρέφτη θα έβρισκε το ανάποδο. Μήπως το ανάποδο ήταν το αντίθετο του θεού και είχε τρυπώσει μες στο σπίτι του; Μα ήταν άθεος, άρα δεν υπήρχε ούτε το ανάποδο του θεού.