11. Ο Θεός στο ντιβάνι του πάτερ

Ο πάτερ ήταν πολύ απσχολημένος εκείνο το καιρό. Ο Θεός επισκεπτόταν συχνά το ντιβάνι του, για να του κάνει ψυχανάληση. Τα δάκρυα του ασταμάτητα και ο πόνος του απαρηγόρητος. Μα τους έστειλα τον μονάκριβό μου. Τον θυσίασα για τη λύτρωση τους. Μα αυτοί τίποτα. Αμετανόητοι συνεχίζουν τα ίδια. Πες μου πάτερ σε ποιον να πιστέψω. Δεν πιστεύω στον εαυτό μου. Έγινα άθεος. Το σώμα μου, η εκκλησία μοιάζουν περιττές κατασκευές, που απλά πιάνουν χώρο στις χαοτικές πόλεις τους. Έχασα τη πίστη μου. Απέκτησα ανθρώπινες αδυναμίες. Βοήθησέ με πάτερ.

Δεν μπορώ να τους τον ξαναστείλω. Να τον υποβάλλω στα ίδια μαρτύρια. Αυτοί είναι τόσο άμυαλοι, που θα τον ξανασταυρώσουν για να πιστούν πως είναι Αυτός.

Και επειδή ήταν Θεός, νόμιζαν ότι δεν πόνεσε η θυσία Του. Μα αυτός ακόμα πονά και ας είναι δίπλα μου. Άφησε την ευτυχία που θα του χάριζε μια οικογένεια για να εκπληρώσει το έργο μου. Και τώρα που όλα έχουν πέσει στο κενό, είναι απαρηγόρητος.

Μην απογοητεύσαι Θεέ μου, του είπε ο πάτερ. Έχε πίστη στο δημιούργημά σου. Όλα θα αλλάξουν προς το καλύτερο κάποια στιγμή. Εγώ κάνω το σταυρό μου και προσεύχομαι για σένα.

Σε συμβουλευώ του είπε ο πάτερ να τον στείλεις πάλι. Όμως αυτή τη φορά να τους κοροιδέψεις. Άσε η λύτρωσή τους να περνά μέσα από την ευτυχία Του. Άφησε τον τώρα να κάνει οικογένεια. Να κάνει παιδιά. Και η γέννησή τους να είναι το καθαρτήριο των αμαρτιών τους.

Μιλάς σοφά πάτερ. Πρέπει να προσαρμοστώ στα δεδομένα της εποχής. Να εκσυγχρονιστώ. Ίσως και να τους εξαπατήσω αυτή τη φορά και να μην το κάνω τόσο προφανές.

Τελειώνει θέε μου ο χρόνος μας και έχω πελάτη απ’ έξω. Ποιος είναι ο νεαρός; Eίναι ένας ασυμβίσβαστος που θέλει ν’αλλάξει το κόσμο.

Μα εσύ το ξέρεις πως θα αλλάξει μέσα από τα παιδιά. Πρέπει να δράσουμε στη πηγή αυτή τη φορά.

Αυτός έξω είναι ο Αλέξανδρος και είχε ένα πιο επιθετικό σχέδιο. Όμως δεν είχε υπομονή και χάθηκε. Ούτε καν σε αναγνώριζει να φανταστείς. Είναι άθεος όσο και εσύ.

Ευχαριστώ πάτερ, του είπε ο θεός. Θα τα ξαναπούμε σύντομα.