QE - Reset

The combination of the 2008 financial crisis, the COVID-19 pandemic, the lack of growth and jobs of the Fourth Industrial Revolution, inflation, and wars is creating a perfect storm that could lead to a new cycle of quantitative easing (QE) programs or a Great Reset.

Quantitative easing

QE is a monetary policy tool used by central banks to increase the money supply and stimulate the economy. Central banks do this by buying government bonds and other financial assets from commercial banks. This injects money into the financial system and lowers interest rates.

QE has been used by central banks around the world in response to the economic challenges posed by the 2008 financial crisis, the COVID-19 pandemic, and the war in Ukraine. However, QE has its limitations. It can lead to asset price inflation, which benefits the wealthy but does little to help the middle class and the poor. Additionally, QE can encourage risky lending and asset bubbles.

Great Reset

The Great Reset is a concept proposed by the World Economic Forum (WEF) to address the economic and social challenges facing the world. The Great Reset would involve a fundamental restructuring of the global economy, including a focus on sustainability, equality, and social justice.

Some economists have argued that the world is headed for a Great Reset, while others believe that it is unlikely. However, the combination of the challenges facing the world economy could make a Great Reset more likely.

The combined challenges facing the world economy :

• 2008 Financial Crisis: The 2008 crisis was triggered by a housing market crash, leading to a severe recession and financial institutions' failures. The crisis resulted in the implementation of quantitative easing (QE) programs by central banks worldwide. QE involved injecting money into the economy to stimulate growth and liquidity.

• High levels of debt: Governments and businesses around the world are facing high levels of debt. This makes it difficult for them to stimulate the economy through traditional means, such as tax cuts and spending increases.

• Lack of growth and jobs: The 4th industrial era, characterized by technological advancements such as automation and artificial intelligence, can lead to productivity gains but also job displacement. If growth remains limited and job creation lags, it could exacerbate social and economic inequalities, which may increase demand for government intervention and QE programs.

• Wars: Wars can have significant economic repercussions, including increased government spending, disrupted trade, infrastructure damage, and geopolitical shifts. These factors can contribute to economic instability and potentially necessitate the implementation of QE programs or other measures by affected countries.

In response to these challenges, governments and central banks may be forced to implement more QE programs. However, QE programs are not a long-term solution. Eventually, governments will not be able to borrow more money to stimulate the economy. When this happens, the world economy could face a major crisis.

A Great Reset could offer a way to address the root causes of the economic challenges facing the world. However, it is unclear whether the world is ready for a Great Reset. It would require a fundamental restructuring of the global economy and a willingness to address the deep-seated problems that are causing the current crisis.

It is likely that the world will experience a new cycle of QE programs and a Great Reset. This would be a difficult and painful process without knowing where it would eventually lead.

Ο συνδυασμός της οικονομικής κρίσης του 2008, της πανδημίας COVID-19, της έλλειψης ανάπτυξης και θέσεων εργασίας της Τέταρτης Βιομηχανικής Επανάστασης, του πληθωρισμού και των πολέμων δημιουργεί μια τέλεια καταιγίδα που θα μπορούσε να οδηγήσει σε έναν νέο κύκλο προγραμμάτων ποσοτικής χαλάρωσης (QE) ή Μεγάλη επαναφορά.

Ποσοτική χαλάρωση

Το QE είναι ένα εργαλείο νομισματικής πολιτικής που χρησιμοποιείται από τις κεντρικές τράπεζες για την αύξηση της προσφοράς χρήματος και την τόνωση της οικονομίας. Οι κεντρικές τράπεζες το κάνουν αυτό αγοράζοντας κρατικά ομόλογα και άλλα χρηματοοικονομικά περιουσιακά στοιχεία από εμπορικές τράπεζες. Αυτό διοχετεύει χρήματα στο χρηματοπιστωτικό σύστημα και μειώνει τα επιτόκια.

Το QE έχει χρησιμοποιηθεί από κεντρικές τράπεζες σε όλο τον κόσμο ως απάντηση στις οικονομικές προκλήσεις που θέτει η χρηματοπιστωτική κρίση του 2008, η πανδημία COVID-19 και ο πόλεμος στην Ουκρανία. Ωστόσο, το QE έχει τους περιορισμούς του. Μπορεί να οδηγήσει σε πληθωρισμό των τιμών των περιουσιακών στοιχείων, ο οποίος ωφελεί τους πλούσιους, αλλά βοηθά ελάχιστα τη μεσαία τάξη και τους φτωχούς. Επιπλέον, το QE μπορεί να ενθαρρύνει επικίνδυνους δανεισμούς και φούσκες περιουσιακών στοιχείων.

Μεγάλη επαναφορά

Η Μεγάλη Επαναφορά είναι μια ιδέα που προτάθηκε από το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ (WEF) για την αντιμετώπιση των οικονομικών και κοινωνικών προκλήσεων που αντιμετωπίζει ο κόσμος. Η Μεγάλη Επαναφορά θα συνεπαγόταν μια θεμελιώδη αναδιάρθρωση της παγκόσμιας οικονομίας, συμπεριλαμβανομένης της εστίασης στη βιωσιμότητα, την ισότητα και την κοινωνική δικαιοσύνη.

Μερικοί οικονομολόγοι υποστήριξαν ότι ο κόσμος οδεύει προς μια Μεγάλη Επαναφορά, ενώ άλλοι πιστεύουν ότι είναι απίθανο. Ωστόσο, ο συνδυασμός των προκλήσεων που αντιμετωπίζει η παγκόσμια οικονομία θα μπορούσε να καταστήσει πιο πιθανή μια Μεγάλη Επαναφορά.

Οι συνδυασμένες προκλήσεις που αντιμετωπίζει η παγκόσμια οικονομία:

• 2008 Χρηματοοικονομική κρίση: Η κρίση του 2008 προκλήθηκε από συντριβή της αγοράς κατοικιών, οδηγώντας σε σοβαρή ύφεση και αποτυχίες των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων. Η κρίση είχε ως αποτέλεσμα την εφαρμογή προγραμμάτων ποσοτικής χαλάρωσης (QE) από τις κεντρικές τράπεζες παγκοσμίως. Το QE εμπλέκει την έγχυση χρημάτων στην οικονομία για την τόνωση της ανάπτυξης και της ρευστότητας.

• Υψηλά επίπεδα χρέους: Οι κυβερνήσεις και οι επιχειρήσεις σε όλο τον κόσμο αντιμετωπίζουν υψηλά επίπεδα χρέους. Αυτό καθιστά δύσκολο για αυτούς να τονώσουν την οικονομία με παραδοσιακά μέσα, όπως μειώσεις φόρων και αυξήσεις δαπανών.

• Έλλειψη ανάπτυξης και θέσεων εργασίας: Η 4η βιομηχανική εποχή, που χαρακτηρίζεται από τεχνολογικές προόδους όπως η αυτοματοποίηση και η τεχνητή νοημοσύνη, μπορεί να οδηγήσει σε κέρδη παραγωγικότητας αλλά και σε μετατόπιση θέσεων εργασίας. Εάν η ανάπτυξη παραμείνει περιορισμένη και η δημιουργία θέσεων εργασίας καθυστερήσει, θα μπορούσε να επιδεινώσει τις κοινωνικές και οικονομικές ανισότητες, γεγονός που μπορεί να αυξήσει τη ζήτηση για κρατικές παρεμβάσεις και προγράμματα ποσοτικής χαλάρωσης.

• Πληθωρισμός: Ο πληθωρισμός αυξάνεται σε όλο τον κόσμο. Αυτό διαβρώνει την αγοραστική δύναμη των ανθρώπων και δυσχεραίνει τη λειτουργία των επιχειρήσεων.

• Πόλεμοι: Οι πόλεμοι μπορεί να έχουν σημαντικές οικονομικές επιπτώσεις, συμπεριλαμβανομένων των αυξημένων κρατικών δαπανών, της διακοπής του εμπορίου, των ζημιών στις υποδομές και των γεωπολιτικών αλλαγών. Αυτοί οι παράγοντες μπορούν να συμβάλουν στην οικονομική αστάθεια και ενδεχομένως να απαιτήσουν την εφαρμογή προγραμμάτων ποσοτικής χαλάρωσης ή άλλων μέτρων από τις πληγείσες χώρες.

Ως απάντηση σε αυτές τις προκλήσεις, οι κυβερνήσεις και οι κεντρικές τράπεζες ενδέχεται να αναγκαστούν να εφαρμόσουν περισσότερα προγράμματα ποσοτικής χαλάρωσης. Ωστόσο, τα προγράμματα QE δεν αποτελούν μακροπρόθεσμη λύση. Τελικά, οι κυβερνήσεις δεν θα είναι σε θέση να δανειστούν περισσότερα χρήματα για να τονώσουν την οικονομία. Όταν συμβεί αυτό, η παγκόσμια οικονομία θα μπορούσε να αντιμετωπίσει μια μεγάλη κρίση.

Μια Μεγάλη Επαναφορά θα μπορούσε να προσφέρει έναν τρόπο αντιμετώπισης των βαθύτερων αιτιών των οικονομικών προκλήσεων που αντιμετωπίζει ο κόσμος. Ωστόσο, δεν είναι σαφές εάν ο κόσμος είναι έτοιμος για μια Μεγάλη Επαναφορά. Θα απαιτούσε μια θεμελιώδη αναδιάρθρωση της παγκόσμιας οικονομίας και μια προθυμία να αντιμετωπιστούν τα βαθιά ριζωμένα προβλήματα που προκαλούν την τρέχουσα κρίση.

Είναι πιθανό ότι ο κόσμος θα βιώσει έναν νέο κύκλο προγραμμάτων QE και μια Μεγάλη Επαναφορά. Αυτή θα ήταν μια δύσκολη και επίπονη διαδικασία χωρίς να ξέρουμε που θα οδηγούσε τελικά.