The two forces that fight for the future

There are two main forces in the economy that are trying to drive it in opposite directions with banks in a key role:

• Force 1: Oil companies, airlines, clothes, and other industries want consumers to consume more in the real world.

• Force 2: Environmentalists and GAFA (Google, Apple, Facebook, Amazon) want consumers to consume less in the real world and more in the digital world.

Force 1 is trying to drive the system to a place where consumers are constantly buying new things, even if they don't need them. This is because businesses in these industries make money by selling products and services. The more consumers consume, the more money these businesses make.

Force 2 is trying to drive the system to a place where consumers are more mindful of their consumption and are more likely to consume digital products and services. This is because environmentalists believe that overconsumption is harming the planet, and GAFA believes that the digital world is more efficient and sustainable than the real world.

Here are some specific examples of how Force 1 and Force 2 are trying to drive the system in opposite directions:

• Force 1: Oil companies advertise the benefits of driving cars and traveling by plane, even though these activities contribute to climate change. Clothes companies encourage consumers to buy new clothes all the time, even though many people have more clothes than they need.

• Force 2: Environmentalists campaign against the use of fossil fuels and encourage people to live more sustainable lifestyles. GAFA invests in renewable energy and other technologies that could reduce the environmental impact of human activity.

The battle between Force 1 and Force 2 is likely to continue for many years to come. It is an important battle, as it will determine the future of our economy and our planet.

Real-life vs. digital consumption

The shift towards digital consumption has accelerated in recent years, due in part to the COVID-19 pandemic. Consumers are now spending more time and money online, and businesses are increasingly shifting their operations to the digital world.

There are a number of reasons why consumers are choosing to consume more digital products and services. Digital products and services are often more convenient and accessible than real-world products and services. They can also be more affordable and sustainable.

However, there are also some challenges associated with digital consumption. One challenge is that digital products and services can be addictive. Consumers can easily lose track of how much time and money they are spending on digital products and services.

Another challenge is that digital products and services can have a negative impact on our mental and physical health. For example, spending too much time on social media, the Metaverse, and the internet in general can lead to feelings of anxiety and depression

The battle between Force 1 and Force 2 is a complex one. There are strong arguments on both sides. Ultimately, it is up to each individual to decide how they want to live. Consumers can choose to support businesses that are sustainable and ethical, and they can choose to consume less in the real world and more in the digital world. Businesses can choose to offer sustainable and ethical products and services, and they can choose to market their products in a responsible way. The government can choose to support businesses that are sustainable and ethical, and it can choose to tax businesses in a way that promotes sustainability.

It is up to each but essentially we are captive to the cartels of the two categories who wish to shape our future and attract wealth each to their own side under the guise of environmental consciousness, sometimes creating digital prisons and sometimes creating marketing-based consumption habits of each side. Neuromarketing, Neuroeconomics, technology, psychology and behavioral economics tricks have been deployed in order to maximize self-interest with little regard for the well-being of society and the future of modern man.

However, it is important to note that Force 1 and Force 2 are not necessarily mutually exclusive. It is possible to have a healthy economy that is also sustainable. At the beginning of the 4th industrial revolution with Artificial intelligence, blockchain, genetic engineering, nanorobots - nanotechnology, quantum computers (some of the new developments) raising concerns about the impact they may have on work and increasing unemployment. It remains to be seen how these will be integrated into everyday life and in which direction we will be led. It is the first time in history that we cannot make a specific prediction regarding previous industrial revolutions and how our world will evolve. However, this will require a shift in the way we think about consumption and economic growth in terms that put people at the center rather than profit.

Υπάρχουν δύο κύριες δυνάμεις στην οικονομία που προσπαθούν να την οδηγήσουν σε αντίθετες κατευθύνσεις με τις τράπεζες σε κομβικό ρόλο:

Δύναμη 1: Οι εταιρείες πετρελαίου, οι αεροπορικές εταιρείες, τα ρούχα και άλλες βιομηχανίες θέλουν οι καταναλωτές να καταναλώνουν περισσότερο στον πραγματικό κόσμο.

Δύναμη 2: Οι περιβαλλοντολόγοι και η GAFA (Google, Apple, Facebook, Amazon) θέλουν οι καταναλωτές να καταναλώνουν λιγότερο στον πραγματικό κόσμο και περισσότερο στον ψηφιακό κόσμο.

Η δύναμη 1 προσπαθεί να οδηγήσει το σύστημα σε ένα μέρος όπου οι καταναλωτές αγοράζουν συνεχώς νέα πράγματα, ακόμα κι αν δεν τα χρειάζονται. Αυτό συμβαίνει επειδή οι επιχειρήσεις σε αυτούς τους κλάδους κερδίζουν χρήματα πουλώντας προϊόντα και υπηρεσίες. Όσο περισσότεροι καταναλωτές καταναλώνουν, τόσο περισσότερα χρήματα βγάζουν αυτές οι επιχειρήσεις.

Η δύναμη 2 προσπαθεί να οδηγήσει το σύστημα σε ένα μέρος όπου οι καταναλωτές προσέχουν περισσότερο την κατανάλωσή τους και είναι πιο πιθανό να καταναλώνουν ψηφιακά προϊόντα και υπηρεσίες. Αυτό συμβαίνει επειδή οι περιβαλλοντολόγοι πιστεύουν ότι η υπερκατανάλωση βλάπτει τον πλανήτη και η GAFA πιστεύει ότι ο ψηφιακός κόσμος είναι πιο αποτελεσματικός και βιώσιμος από τον πραγματικό κόσμο.

Ακολουθούν ορισμένα συγκεκριμένα παραδείγματα για το πώς η Δύναμη 1 και η Δύναμη 2 προσπαθούν να οδηγήσουν το σύστημα σε αντίθετες κατευθύνσεις:

• Δύναμη 1: Οι εταιρείες πετρελαίου διαφημίζουν τα οφέλη από την οδήγηση αυτοκινήτων και τα ταξίδια με αεροπλάνα, παρόλο που αυτές οι δραστηριότητες συμβάλλουν στην κλιματική αλλαγή. Οι εταιρείες ρούχων ενθαρρύνουν τους καταναλωτές να αγοράζουν συνεχώς νέα ρούχα, παρόλο που πολλοί άνθρωποι έχουν περισσότερα ρούχα από όσα χρειάζονται.

• Δύναμη 2: Οι περιβαλλοντολόγοι εκστρατεύουν κατά της χρήσης ορυκτών καυσίμων και ενθαρρύνουν τους ανθρώπους να ζουν πιο βιώσιμους τρόπους ζωής. Η GAFA επενδύει σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και άλλες τεχνολογίες που θα μπορούσαν να μειώσουν τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις της ανθρώπινης δραστηριότητας

Η μάχη μεταξύ της Δύναμης 1 και της Δύναμης 2 είναι πιθανό να συνεχιστεί για πολλά χρόνια ακόμα. Είναι μια σημαντική μάχη, καθώς θα καθορίσει το μέλλον της οικονομίας και του πλανήτη μας.

Πραγματική ζωή έναντι ψηφιακής κατανάλωσης

Η στροφή προς την ψηφιακή κατανάλωση έχει επιταχυνθεί τα τελευταία χρόνια, εν μέρει λόγω της πανδημίας COVID-19. Οι καταναλωτές ξοδεύουν πλέον περισσότερο χρόνο και χρήμα στο Διαδίκτυο και οι επιχειρήσεις μετατοπίζουν όλο και περισσότερο τις δραστηριότητές τους στον ψηφιακό κόσμο.

Υπάρχουν διάφοροι λόγοι για τους οποίους οι καταναλωτές επιλέγουν να καταναλώνουν περισσότερα ψηφιακά προϊόντα και υπηρεσίες. Τα ψηφιακά προϊόντα και υπηρεσίες είναι συχνά πιο βολικά και προσβάσιμα από τα προϊόντα και τις υπηρεσίες του πραγματικού κόσμου. Μπορούν επίσης να είναι πιο προσιτά και βιώσιμα.

Ωστόσο, υπάρχουν και ορισμένες προκλήσεις που σχετίζονται με την ψηφιακή κατανάλωση. Μια πρόκληση είναι ότι τα ψηφιακά προϊόντα και υπηρεσίες μπορεί να είναι εθιστικά. Οι καταναλωτές μπορούν εύκολα να χάσουν την αίσθηση του χρόνου και των χρημάτων που ξοδεύουν σε ψηφιακά προϊόντα και υπηρεσίες.

Μια άλλη πρόκληση είναι ότι τα ψηφιακά προϊόντα και υπηρεσίες μπορούν να έχουν αρνητικό αντίκτυπο στην ψυχική και σωματική μας υγεία. Για παράδειγμα, το να ξοδεύετε πολύ χρόνο στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, στο Metaverse και γενικά στο διαδίκτυο μπορεί να οδηγήσει σε συναισθήματα άγχους και κατάθλιψης.

Η μάχη μεταξύ της Δύναμης 1 και της Δύναμης 2 είναι πολύπλοκη. Υπάρχουν ισχυρά επιχειρήματα και από τις δύο πλευρές. Εναπόκειται στον καθένα να αποφασίσει πώς θέλει να ζήσει. Οι καταναλωτές μπορούν να επιλέξουν να υποστηρίξουν επιχειρήσεις που είναι βιώσιμες και ηθικές και μπορούν να επιλέξουν να καταναλώνουν λιγότερο στον πραγματικό κόσμο και περισσότερο στον ψηφιακό κόσμο. Οι επιχειρήσεις μπορούν να επιλέξουν να προσφέρουν βιώσιμα και ηθικά προϊόντα και υπηρεσίες και μπορούν να επιλέξουν να εμπορεύονται τα προϊόντα τους με υπεύθυνο τρόπο. Η κυβέρνηση μπορεί να επιλέξει να στηρίξει επιχειρήσεις που είναι βιώσιμες και ηθικές, και μπορεί να επιλέξει να φορολογήσει τις επιχειρήσεις με τρόπο που προάγει τη βιωσιμότητα.

Εναπόκειται στον καθένα αλλά ουσιαστικά είμαστε αιχμάλωτοι των καρτέλ των δύο κατηγοριών τα οποία επιθυμούν να διαμορφώσουν το μέλλον μας και να προσελκύσουν τον πλούτο το καθένα προς τη δική του πλευρά με προσχημα την περιβαλλοντική συνείδηση, πότε δημιουργώντας ψηφιακές φυλακές και πότε δημιουργώντας καταναλωτικές συνήθειες στηριγμένες στο μάρκετινγκ της εκάστοτε πλευράς. Νευρομάρκετινγκ, Νευροοικονομία, τεχνολογία, ψυχολογία και τρικ συμπεριφορικής οικονομίας έχουν επιστρατευθεί προκειμένου να μεγιστοποιήσουν το ιδίον ώφελος αδιαφορώντας για την ευημερία της κοινωνίας και το μέλλον του σύγχρονου ανθρώπου.

Πάντως είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι η Δύναμη 1 και η Δύναμη 2 δεν είναι απαραίτητα αμοιβαία αποκλειόμενες. Είναι δυνατό να έχουμε μια υγιή οικονομία που να είναι και βιώσιμη. Στην αρχή της 4ης βιομηχανικής επανάστασης με την Τεχνητη νοημοσύνη, το blockchain, την γενετική μηχανική, τα νανορομπότ - νανοτεχνολογία, τους κβαντικούς υπολογιστές (μερικά από τα νέα επιτεύγματα) να προκαλούν ανησυχίες για την επίδραση που μπορεί να έχουν στην εργασία και την αύξηση της ανεργίας. Μένει να δούμε πως αυτά θα ενταχθούν στην καθημερινότητα και προς ποια κατεύθυνση θα οδηγηθούμε. Είναι η πρώτη φορά στην ιστορία που δεν μπορούμε να κάνουμε μία συγκεκριμένη προβλέψη σε σχέση με τις προηγούμενες βιομηχανικές επαναστάσεις και το πως θα εξελιχθεί ο κόσμος μας. Ωστόσο, αυτό θα απαιτήσει μια αλλαγή στον τρόπο που σκεφτόμαστε την κατανάλωση και την οικονομική ανάπτυξη με όρους που βάζουν στο κέντρο τον άνθρωπο και όχι την αισχροκέρδεια.